61-70 Зборнік дэтэктываў пра Ніка Картэра [Ник Картер] (fb2) читать постранично


 [Настройки текста]  [Cбросить фильтры]

Картер Ник
61-70 Зборнік дэтэктываў пра Ніка Картэра





Картэр Нік


61-70 Зборнік дэтэктываў пра Ніка Картэра




61. Масква http://flibusta.is/b/662356/read

Масква

63. Ледзяная бомба нуль http://flibusta.is/b/678525/read

Ice Bomb Zero

64. Знак Каза Ностры http://flibusta.is/b/610141/read

Mark of Cosa Nostra

65. Каірская мафія http://flibusta.is/b/612056/read

The Cairo Mafia

66. Атрад смерці інкаў http://flibusta.is/b/610907/read

Inca Death Squad

67. Напад на Англію http://flibusta.is/b/612937/read

Assault on England

68. Амега-тэрор http://flibusta.is/b/612938/read

The Omega Terror

69. Кодавае імя: Пярэварацень http://flibusta.is/b/668195/read

Code Name: Werewolf

70. Ударная сіла Тэрора http://flibusta.is/b/646617/read

Strike Force Terror





Картэр Нік



Масква






Нік Картэр




Масква




пераклаў Леў Шклоўскі



Прысвячаецца памяці загінулага сына Антона.






Кіраўнік 1









Месячнае святло ззяла на возеры Мід на ўсходзе. Я стаяў перад акном, высока над астатнім светам, слухаючы грукат, гудзенне і гудзенне знізу. Нават тут, у гатэлі, шум Лас-Вегаса не быў прыгнечаны. За тоўстымі сценамі сапраўды рабілася крыху слабей, але ў вас не было магчымасці забыцца, дзе вы былі - вясёлая сталіца свету. 'Нік? Нік, анёл, ты ўстаў? Ззаду мяне зашамацелі прасціны. Хоць я не запаліў лямпу, у акно падала дастаткова месяцовага святла, каб убачыць доўгія ногі Гейл, якія рухаюцца пад прасцінай.



"Ідзі спаць", - прашаптаў я. «Я чаго-небудзь вып'ю». Яна выдала пратэстуючы гук. Прасціны зноў зашамацелі, і яе доўгае, стройнае, аголенае цела выйшла з ложка. Яна з прыплюшчанымі вачыма рушыла да мяне. Яна зноў выдала пратэстуючы гук. Калі яна была побач са мной, яна спачатку прыціснулася лбом, а затым носам крыху ніжэй майго пляча, паміж маёй шыяй і маёй рукой. Яна збянтэжана павярнула галаву набок і цяжка прытулілася да мяне. Яна выпусціла доўгі, глыбокі ўздых задавальнення. "Вазьмі мяне, калі ласка", - сказала яна голасам маленькай дзяўчынкі.



Кубікі лёду ўпалі ў маю пустую шклянку. Абняўшы яе за плечы, я павёў яе назад у ложак. Спачатку яна села, потым расцягнулася на спіне. Я паглядзеў на яе і ўбачыў, як месячнае святло адбіваецца на пышных выгібах і мяккіх западзінах.



Гейл Блэк была ўдзельніцай дзявоцкай рэвю-групы ў Лас-Вегасе. Кожную ноч яны і яшчэ сорак дзевяць прыгожых маладых жанчын апраналіся ў дарагія касцюмы з пер'ем і танчылі. Калі я ўпершыню ўбачыў гэта, мяне ўразіла, што нехта змог знайсці столькі пар прыгожых ножак і паставіць іх у шэраг.



Я сустрэў Гейл у гатэлі. Я ішоў на сняданак і спыніўся на імгненне, каб кінуць чвэрць даляра ў гандлёвы аўтамат. Рушыў услед гук колаў, затым пстрычка тармазнога кола, крыху пазней яшчэ адна пстрычка, а пры трэцяй пстрычцы раздаўся гук падальных грошай. Цяпер у мяне было шэсць чвэрцяў даляра.



А потым я заўважыў Гейл. Падобна, яна таксама ішла ў сталовую. Напэўна, яна павярнулася на гук падальных грошай. Яна стаяла на парозе сталовай і глядзела на мяне з запытальнай усмешкай. Я засмяяўся ў адказ. На ёй былі вузкія ружовыя штаны і белая міні-спадніца, якая звісала крыху вышэй пупка. На ёй былі туфлі на высокім абцасе. Валасы ў яе былі колеры чырвонага дрэва, доўгія і густыя. Вы можаце многае з яе зрабіць. Калі жанчына носіць яго бездакорна, без адзінага недарэчнага воласа, можна смела сказаць, што яна вельмі пыхлівая, стрыманая і спакойная. Такая жанчына, якая дазваляла сваім густым валасам распухаць, рабіла ўражанне распушчанасці, якая адпускае.



Раптам яна прыйшла да мяне. У мяне ў руцэ падскоквала чвэрць даляра, калі я спрабаваў вырашыць, ці збегчы з грашыма ці паспрабаваць яшчэ раз. Я пачаў разумець, як гэтыя беднякі могуць заахвоціцца да азартных гульняў. Але калі да мяне прыйшла гэтая дзяўчына, я забыўся пра чвэрць даляра, азартныя гульні і Лас-Вегас.



Гэта быў амаль танец. Рух было лёгка апісаць: проста пастаўце адну нагу перад іншай і ідзіце шпацыраваць. Але гэтая прыгожая істота рухала не толькі нагамі. Яе сцягна калыхаліся, яе спіна была выцягнутая, яе грудзей выступалі наперад, яе плечы былі адведзены назад, яе танцавальныя ногі рабілі доўгія пасы. І заўсёды быў гэты смех.



"Прывітанне", - сказала яна голасам маленькай дзяўчынкі. "Ты выйграў?"



'Ах



«Ведаеш, пасля апошняга шоу я кінуў у гэтую штуку пяць долараў і нічога не выйграў. Колькі ў вас ёсць грошай?



«Чвэрць даляра».



Яна выдала цокаючы гук мовай і ўстала на адну нагу, крыху сагнуўшы іншую. Яна задрала свой востры нос і пастукала пазногцем па зубах. «Вы ніколі не выйграеце з дапамогай гэтых дурных прылад. Я думаю, што гэтая штука ніколі не акупіцца». Яна паглядзела на гандлёвы аўтамат, як быццам гэта быў нехта, хто ёй не падабаўся.



Я заспакаяльна пасмяяўся. "Паслухай, - сказаў я, - ты ўжо снедала?" Яна пахітала галавой. «Добра, магу я прапанаваць табе сняданак? Гэта меншае, што я магу зрабіць зараз, калі я выйграў паўтара даляра грошай».



Яна засмяялася яшчэ шырэй і працягнула руку. «Мяне клічуць Гейл Блэк. Я працую ў часопісе».



Я схапіў яе за руку. «Я Нік