До Михайловского не дотягивает. Тема интересная, но язык тяжеловат.
2 Potapych
Хрюкнула свинья, из недостраны, с искусственным языком, самым большим достижением которой - самый большой трезубец из сала. А чем ты можешь похвастаться, ну кроме участия в ВОВ на стороне Гитлера, расстрела евреев в Бабьем Яру и Волыньской резни?.
Прочитал первую книгу и часть второй. Скукота, для меня ничего интересно. 90% текста - разбор интриг, написанных по детски. ГГ практически ничему не учится и непонятно, что хочет, так как вовсе не человек, а высший демон, всё что надо достаёт по "щучьему велению". Я лично вообще не понимаю, зачем высшему демону нужны люди и зачем им открывать свои тайны. Живётся ему лучше в нечеловеческом мире. С этой точки зрения весь сюжет - туповат от
подробнее ...
начала до конца, так как ГГ стремится всеми силами, что бы ему прищемили яйца и посадили в клетку. Глупостей в книге тоже выше крыши, так как писать не о чем. Например ГГ продаёт плохенький меч демонов, но который якобы лучше на порядок мечей людей, так как им можно убить демона и тут же не в первый раз покупает меч людей. Спрашивается на хрена ему нужны железки, не могущие убить демонов? Тут же рассказывается, что поисковики собирают демонический метал, так как из него можно изготовить оружие против демонов. Однако почему то самый сильный поисковый отряд вооружён простым железом, который в поединке с полудеманом не может поцарапать противника. В общем автор пишет полную чушь, лишь бы что ли бо писать, не заботясь о смысле написанного. Сплошная лапша и противоречия уже написанному.
Ірада
Які там тлушч! Пад старасць фарбаю твар залепіш.
Харміяна
Абы маршчын не было.
Алексас
Не дражніце прарока. Увага!
Харміяна
Ціха!
Вяшчун
Кахаць ты будзеш, а цябе не вельмі.
Харміяна
О не! Тады лепш п'янствам нутро распальваць.
Алексас
Не перабівайце. Увага!
Харміяна
Ты мне прадкажы што-небудзь цудоўнае, незвычайнае. Напрыклад, што я аднойчы выйду замуж за трох цароў адразу і тут жа аўдавею. Альбо ў пяцьдзесят год нараджу дзіця, да якога з'явіцца з паклонам сам Ірад Іудзейскі. Паабяцай, што я стану жонкай Актавія Цэзара і буду, як мая царыца.
Вяшчун
Сваю царыцу ты перажывеш.
Харміяна
Вось гэта добра, што буду доўга жыць. Люблю салодкае жыццё.
Вяшчун
Салодкая пара твая ў мінулым,
Наперадзе і горычы глынеш.
Xарміяна
Ой, выходзіць, не будзе ў мяне знатных дзе-так. Скажы, колькі нараджу я хлопчыкаў і колькі дзяўчынак.
Вяшчун
Каб ты магла свае жаданні здзейсніць,
То нарадзіла б іх мільён.
Харміяна
Вон адгэтуль, дурань! Але я не гневаюся. Што з ведзьмака возьмеш!
Алексас
Думаеш, толькі твая пасцель ведае, чаго табе хочацца?
Харміяна
Пастой! Хадзі сюды! Пагадай цяпер Ірадзе.
Алексас
Мы ўсе хочам ведаць, што нас чакае.
Энабарб
Ва ўсякім разе мяне і многіх сёння чакае выпіўка. Наглытаемся — і ў ложак на карачках.
Ірада
Лініі гэтай рукі прадказваюць чыстае, сумленнае жыццё.
Харміяна
Гэтак жа як разліў Ніла прадказвае... недарод.
Ірада
Змоўкні, гарэза юрлівая, не ўмееш ты гадаць.
Xарміяна
Калі патлівая далонь не азначае плоднасці, значыць, я не ўмею чухаць там, дзе свярбіць.— Вось што, прадкажы ёй што-небудзь самае звычайнае.
Вяшчун
Чакае вас аднолькавая доля.
Ірада
Якая? Растлумач мне. Скажы дакладна.
Вяшчун
Я ўсё сказаў.
Ірада
Няўжо мая доля і на волас не лепшая?
Харміяна
Ну, а каб, скажам, і лепшая, куды б ты гэты волас ўткнула?
Ірада
Вядома, не мужу ў нос.
Харміяна
Ратуй нас неба ад непрыстойных думак! Ну, а цяпер — Алексас! Што суджана Алексасу? Ізіда-заступніца, малю цябе, пашлі яму жонку кульгавую, а як памрэ кульгавая, пашлі яму дурніцу, а як памрэ дурніца, пашлі яшчэ дурнейшую... і каб самая дурная яго, сто разоў рагатага, справадзіла, рагочучы, у магілу. Пачуй маю малітву, найяснейшая Ізіда! Адмаўляй у чым іншым, а на гэта згадзіся. Малю, прашу цябе, добрая Ізіда!
Ірада
Амін. Багіня ласкавая, не адхілі нашай просьбы! Крыўдна, калі ў сумленнага чалавека жонка распусніца, але яшчэ горш, калі злыдзень фанабэрыцца, а жонка перад ім на каленях поўзае. Дай яму тое, чаго ён заслужыў. Начапі яму рогі!
Xарміяна
Амін.
Алексас
Вось дык малітва! Каб зрабіць мяне рагатым, яны гатовы шлюхамі стаць!
Энабарб
Цішэй! Ідзе Антоній.
Xарміяна
Не,— царыца.
Уваходзіць Клеапатра.
Клеапатра
Антоній тут?
Энабарб
Няма яго, царыца.
Клеапатра
Ён не заходзіў?
Xарміяна
Не, мая царыца.
Клеапатра
Збіраўся ён павесяліцца сёння
I раптам Рым успомніў. Энабарб!
Энабарб
Я слухаю, царыца.
Клеапатра
Адшукай
I прывядзі яго. А дзе Алексас?
Алексас
Я тут.— А вось і сам Антоній.
Клеапатра
Не хочацца мне сустракацца з ім.
Хадзем адсюль.
Усе выходзяць.Уваходзяць Антоній, ганец і світа.
Ганец
Последние комментарии
2 дней 4 часов назад
2 дней 5 часов назад
2 дней 5 часов назад
2 дней 5 часов назад
2 дней 7 часов назад
2 дней 8 часов назад