Вход в систему

Добавлены две новые главы

Рейтинг: +1 ( 1 за, 0 против).

medicus про Русич: Стервятники пустоты (Боевая фантастика)

Открываю книгу.

cit: "Мягкие шелковистые волосы щекочут лицо. Сквозь вязкую дрему пробивается ласковый голос:
— Сыночек пора вставать!"

На втором же предложении автор, наверное, решил, что запятую можно спиздить и продать.

Рейтинг: +2 ( 2 за, 0 против).

vovih1 про Багдерина: "Фантастика 2024-76". Компиляция. Книги 1-26 (Боевая фантастика)

Спасибо автору по приведению в читабельный вид авторских текстов

Рейтинг: +3 ( 3 за, 0 против).

medicus про Маш: Охота на Князя Тьмы (Детективная фантастика)

cit anno: "студентка факультета судебной экспертизы"

Хорошая аннотация, экономит время. С четырёх слов понятно, что автор не знает, о чём пишет, примерно нихрена.

Рейтинг: +2 ( 2 за, 0 против).

serge111 про Лагик: Раз сыграл, навсегда попал (Боевая фантастика)

маловразумительная ерунда, да ещё и с беспричинным матом с первой же страницы. Как будто какой-то гопник писал... бее

Рейтинг: +2 ( 2 за, 0 против).

Все впечатления

Авторы : [А] [Б] [В] [Г] [Д] [Е] [Ж] [З] [И] [Й] [К] [Л] [М] [Н] [О] [П] [Р] [С] [Т] [У] [Ф] [Х] [Ц] [Ч] [Ш] [Щ] [Э] [Ю] [Я]
[Все] [A] [B] [C] [D] [E] [F] [G] [H] [I] [J] [K] [L] [M] [N] [O] [P] [Q] [R] [S] [T] [U] [V] [W] [X] [Y] [Z] [Прочее] [І] [Є] [Ґ]

Свята пчалы [Рыгор Барадулін] (fb2) читать постранично, страница - 2

- Свята пчалы 541 Кб скачать: (fb2) - (исправленную) читать: (полностью) - (постранично) - Рыгор Барадулін

[Настройки текста] [Cбросить фильтры]

згарнуліся апенькі сонныя,

Ласкавы, мяккі мох

Нячутна лёг,

Нібы сняжынак зорачкі зялёныя.

Як нейкі скарб трымаюць камялі,

Шырэй тапыраць пальцы караватыя,

Нялёгка адарвацца ад зямлі,

Дзе узраслі,

Дзе верхам хмары краталі...

ДЗЕНЬ ДОБРЫ, ІНТЭРНАТ!

Дзень добры, інтэрнат,— стары знаёмы,

Вясёлая студэнцкая радня!

Зноў важыць чамадан лягчэй, чым дома,

Зноў дзірак дабаўляй у рамянях!

За лета шмат пытанняў не рашылі —

Пa вечарах дыскусія кіпіць.

Над кнігай чайнік, выцягнуўшы шыю,

Нібы гусак разгневаны, шыпіць...

Зноў, родны інтэрнат, да позняй ночы

Струменіцца святло з тваіх акон —

Так свецяцца ад шчасця ў бацькі вочы,

Калі сыноў сваіх сустрэне ён...

* * *

Вагон таварны дрогка тузае.

Гарыць-трапеча стэарын.

Там жарты заглушае музыка,

Тут многіх сон паспеў скарыць.

А вецер,

Дым над дахам сцелячы,

Праводзіць у далёкі шлях.

Ды нам па шчасце, з поўным,

Велічна

Дарогу Волга перайшла.

I зорным золатам размолатым

Шлях Млечны неба запыліў.

Урал гасцінным рускім волатам

Ручнік чыгункі раскаціў.

Абапал — па дарожных правілах —

Слупы з падпорамі — ў струну,

Бы плечы два сябры падставілі,

Каб трэці мог далей зірнуць.

Нарэшце, вольны стэп...

Пякучае,

Тут сонца не шкадуе нас.

I ўжо гадзіннікі падкручваем —

Спяшаецца цалінны час.

ВЕЧАР НАД ТАБОЛАМ

Павекі пазашлюшчылі лілеі,

Спяць, ліст-далонь падклаўшы пад шчаку,

Табол парушыць ix спакой не смее —

Стамлёна расцягнуўся на пяску.

І вецер так залётаўся, што, ўрэшце,

Тут падрамаць у параты прылёг...

— Ой, гусі воду скалацілі ў рэчцы...—

Дзявочы голас чуецца здалёк.

На беразе засмяглым бестурботна

Аб нечым ціха шэпчуць кавылі.

Глыбей залезлі ў залатыя соты,

Як чорныя, калматыя чмялі,

Сланечнікавы семкі;

I чакаеш,

Што зараз рантам загудуць яны

Суладна з песняй маладой, якая

Ca стэпу гоніць векавыя сны.

У ПАЛАТЦЫ

Пa брызенту лапоча-трашчыць

Дождж апрыклай назолай.

Так i хоча да ніткі змачыць.

Ноч ды стэп навакола.

...Дождж трашчыць.

Прыгадаў я цябе,

Лес далёкага краю,

Дзе, як быццам маршчынку на лбе,

Сцежку кожную знаю.

...Казку мы на начлезе гурмой

Слухаем з захапленнем,

I трашчыць кулямётнай чаргой

На кастры сыраваты ядленец.

Дождж...

А мне перапёлка крычыць,

Луг дыміцца па досвітку росны,

Песня роднага краю гучыць:

Ой, бярозы ды сосны!..

* * *

Б'е пярун прамой наводкай,

A маланкі неба крэсляць,

Як з бюро надвор'я зводку

Аб бясхмар'і на ўвесь месяц.

Вось адна адной на спіны

Налягаюць грузна хмары,

Вось — прарвуцца,

вось — лавінай

Дождж нястрымны чохне зараз.

На таку — усе з запалам —

Мы зграбаем зерне ў кучы.

Яшчэ й кроплі не упала,

A кашулі — хоць выкручвай.

Сыпнуў дождж.

Пайшоў старацца...

Ды ў буртах ляжыць пшаніца...

Каб за моладдзю угнацца,

Духу мала,

навальніца!

ЛІСТ З ДОМУ

Бурты кладуцца, як барханы.

Лапатам не даём астыць.

Ды што за шум?..

Прыйшлі лісты,

Лісты ад родных, ад каханых.

I мне ж тут нешта быць павінна...

Матулін почырк пазнаю.

I піша пра бяду сваю,

Пра радасць i пра ўсе навіны:

«Сусед наш справіў наваселле.

Ну a ў бары па верасу

Грыбоў — хоць закладай касу,

I ўжо арэхі палыселі...

Вуголле з печы ўранні скача,

Кот мыцца на акне пачне,—

I верыцца, што ты ка мне

Паспееш на

Навигация

Вход в систему

Последние комментарии

Новое на форуме

Последние записи в блогах

Впечатления

Свята пчалы [Рыгор Барадулін] (fb2) читать постранично, страница - 2

ДЗЕНЬ ДОБРЫ, ІНТЭРНАТ!

* * *

ВЕЧАР НАД ТАБОЛАМ

У ПАЛАТЦЫ

* * *

ЛІСТ З ДОМУ